W Niemczech istnieje kilka rodzajów reklamy, które są zabronione, w tym:
1. Reklama myląca: reklama, która zawiera fałszywe lub mylące stwierdzenia lub wprowadza w błąd potencjalnych klientów jest w Niemczech zakazana.
2. Reklama wprowadzająca w błąd: reklama, która ukrywa tożsamość reklamodawcy lub stwarza wrażenie, że reklamowany towar lub usługa jest czymś, czym nie jest, jest również zakazana w Niemczech.
3. Nieuczciwa reklama: reklama, która zakłóca konkurencję lub przynosi ujmę innym przedsiębiorstwom, jest w Niemczech zabroniona.
4. Reklama porównawcza: porównanie produktów lub usług firmy z produktami lub usługami jej konkurentów
5. Reklama wyrobów tytoniowych, reklama leków na receptę, reklama gier hazardowych itp.
Reklama „myląca” odnosi się do twierdzeń reklamowych, które są fałszywe lub mylące i mogą wprowadzić w błąd potencjalnych klientów. Reklama wprowadzająca w błąd może przybierać różne formy, takie jak składanie fałszywych oświadczeń o jakości lub cechach produktu, składanie fałszywych oświadczeń o cenie lub używanie obrazów lub wiadomości, które zniekształcają rzeczywiste fakty.
Przykładem reklamy wprowadzającej w błąd może być sytuacja, w której producent suplementów diety twierdzi, że sam ich produkt spowoduje, że schudniesz szybko i łatwo bez stosowania diety lub aktywności fizycznej. Jeśli produkt nie jest w stanie faktycznie zapewnić takich wyników, to takie twierdzenie reklamowe byłoby mylące.
W Niemczech reklama wprowadzająca w błąd jest zabroniona, a firmy, które angażują się w taką reklamę, mogą być narażone na wysokie grzywny i konsekwencje prawne.
Reklama porównawcza jest rodzajem reklamy, która ma na celu porównanie produktów lub usług firmy z produktami lub usługami jej konkurentów. W ten sposób podkreśla się pozytywne cechy własnego produktu firmy, a jednocześnie wymienia się negatywne cechy produktów konkurenta.
Przykładem reklamy porównawczej będzie, gdy producent samochodów twierdzi w reklamie, że jego samochód ma więcej funkcji bezpieczeństwa niż samochody konkurencji. W tym przypadku porównuje się własny produkt z produktem konkurencji i podkreśla się jego zalety.
Jeśli kiedykolwiek porówna się swoje produkty z innymi produktami w filmikach, należy upewnić się, że drugi produkt nie jest rozpoznawalny, nie wymienia się żadnych marek ani producentów oraz że porównanie jest jak najbardziej obiektywne i nie służy jedynie zniszczeniu reputacji innych produktów.
Reklama wprowadzająca w błąd odnosi się do reklamy, która ukrywa tożsamość reklamodawcy lub stwarza wrażenie, że reklamowany towar lub usługa jest czymś, czym nie jest. Może to obejmować błędne informacje, fałszywe roszczenia lub inne metody, które wprowadzają konsumenta w błąd.
Przykładem reklamy wprowadzającej w błąd byłoby, gdyby firma reklamowała produkt jako „naturalny”, gdy w rzeczywistości zawiera on syntetyczne lub sztuczne składniki. W takim przypadku reklama wprowadza konsumentów w błąd, podając nieprawdziwe informacje na temat charakteru produktu.
W Niemczech reklama wprowadzająca w błąd jest zabroniona i może mieć konsekwencje prawne. Firmy muszą zapewnić, że ich reklamy są prawdziwe i jasne, nie mogą zawierać fałszywych lub wprowadzających w błąd informacji. Jeśli firma złamie te zasady, może podlegać wysokim grzywnom lub innym karom.
Ważne jest, aby firmy były ostrożne przy tworzeniu kampanii reklamowych i zapewniały, że ich reklamy nie są zwodnicze, aby chronić konsumentów i uniknąć problemów prawnych.
W Niemczech istnieją pewne obowiązki w zakresie oznakowania reklamy, które mają zapewnić, że konsumenci mogą wyraźnie zobaczyć, że jest to reklama i kto jest jej nadawcą. Do najważniejszych obowiązków w zakresie oznakowania należą:
1. Oznakowanie reklamy: reklama musi być wyraźnie rozpoznawalna jako taka, np. poprzez użycie słowa „Werbung” lub „Anzeige” albo poprzez oznakowanie kolorystyczne lub graficzne.
2. Obowiązek Impressum: jeśli reklama jest publikowana na stronie internetowej lub w profilu w mediach społecznościowych, musi zostać spełniony obowiązek Impressum. Oznacza to, że nadawca reklamy (np. firma) musi być wskazany za pomocą danych kontaktowych, takich jak nazwa, adres i adres e-mail.
3. Oznakowanie treści sponsorowanych: jeśli reklama jest sponsorowana przez firmę, należy to wyraźnie zaznaczyć, np. poprzez użycie określeń takich jak „Bezahlte Werbung” lub „Gesponserte Werbung”.
4. Oznakowanie lokowania produktu (product placement): jeśli produkt lub usługa są wspomniane w treściach redakcyjnych, musi to być oznakowane jako lokowanie produktu.
5. Oznakowanie influencera: jeśli influencerzy promują produkty lub usługi w mediach społecznościowych, muszą to oznakować jako reklamę lub treści sponsorowane.
Ważne jest, aby firmy i reklamodawcy przestrzegali tych wymogów dotyczących oznakowania, aby uniknąć konsekwencji prawnych i zdobyć zaufanie konsumentów.
Uwaga: Ty jako osoba umieszczająca lub zlecająca reklamę jesteś w pełni odpowiedzialny za przestrzeganie obowiązków prawnych. Dlatego musisz również kontrolować, czy influencer rzeczywiście oznaczył Twoje filmy promocyjne jako reklamę i czy nie wygłosił innych niedopuszczalnych oświadczeń.